Gidiş türküsü yaz bana
Sevgiden kalbi ağır gelen adamın gidişini dök satırlara
Kalemin aşka gelsin oda benimle rakı içsin
Gidişime bir türkü söyle
Öyleki sesin ağlatsın beni en derin yaraları deşsin
Sonra bir şiir yaz bana, uzun şiir sevmem kısa olsun
Ansızın gidişi anlatsın bana, ciğerini söküp gidenleri
O şiiri okuyayım kalbimdeki kadına, ruhuna üfleyeyim onun
Dönüp her baktığında gittiğimi sandığım yolun başında bulsun beni
Bir şiir yazdım bak gidişime kelimelerle ağlaştım
Gidemeyişle ağlaştım rakımın buzuyla
Bu şiiri bir türkü yaptım sonra okudum soluğum yettikçe
Nefesimin bittiği yerdeyim kadın, orada bekliyorum
Yağmurlu bir Nisan günü kadar mutsuz bir tarih yoktur. Ve baglamanin telleri yürek tellerine bağlıdır sanki, bir aşık vurur yürek sizlar. Kadınlar iyidir lakin aşk zordur. kadının da erkeğin de kimyasını aşk bozar. Vicdansizlik da insanlığı. Aylar önce tanıştık seninle. Kan bağımız yok lakin dert bağımız, ortaklığımız var. Özel bir insansın sen. Kafası çalışan ve fazlasıyla yurekten hisseden. Duygusal. Efe' m de öyle. Lakin sende bir güven var. Misal o gün, dertlerimi anlatırken size, bana deseydin ki "abla düzeldi her şey " inanırdım düzeldiğine . Öyle bir güven veriyorsun. Bir gün Kenan, bir kadın gelecek ve diyecek ki sana "her şey geçti " . Geçtiğine inanacaksin. Dertler utanip geçecek ve hatta. Öylesine bir geliş olacak. Biz bir kör gece vakti paylaştık, bir kadın dertlerin en karasina inat güneşle günün en aydınlık vaktinde gelecek. Nefesini ilk kez aliyormussun gibi, ana kucagi gibi, yeniden doğuyor gibi. Bekle..
YanıtlaSilSeviyorum seni güzel yavrum.