ZAMANSIZ BİR AYRILIK

Kaybeden tarafta olmak ne kötü
Sevdiklerinin arkasından el sallamak
Az ama öz gördüğün bi o kadarda sevdiğin insanın gidişini beklemek
Ne berbat şeydir ayrılık
Hep hazırlıksız yakalar bizi asla tamamen hazır olamayız
Bunu bile bile gidişin zamansız olduğundan şikayet ederiz
Bilmeyizki gidişine üzüldüğümüzün varlığına asla doyamayız
Ama bu gidiş biraz fazla zamansız
Candan can etten tırnak ayrıldı sanki
Bir yağmur yağdı üzerimize rahatsız
Gökyüzü bile ağladı halimize

Bilmemiz gerektiği halde öğrenmekten kaçtığımız ne çok şey var hayatta . Küçük ve basit sıkıntılarımızı çok büyük gibi göstermekte yakınmakta ağlamakta hatta alkol almakta üzerimize yok fakat gel gelelim asıl dertlere bu hayatta herşey aşk acısı kadar basit değil maalesef. Ailesi olduğu halde yanında olmayanlar var ki o en büyük kötülüktür insana. Babasız bi kız çocuğu düşünün babanız evde ama yok deseniz kimse yadırgamaz bakarsanız görürsünüz ama kendiniz bile varlığına inanmazsınız. Size sahip çıkan olmaz bakan olmaz varlığınızdan haberi bile olmaz sonra derki ben babayım -hay senin babalığına tüküreyim-. Hayatta çoğu zaman tacize uğrayan kadınlara müstehak derler duymayız, okumak isteyen kadına okuyupta ne yapacak der döverler görmeyiz. Tecavüzün sadece birbirini tanımayan erkekle kadının arasında geçen bir şey olduğu biliriz biri bu boku yediğinde kadının güvendiği yüksek mertebeli erkekler kadın kuyruk sallamıştır der bide onu suçlu çıkarırlar duymayız daha tecavüzün karı koca arasında bile olabileceğini bilmiyoruz, kadınlarımıza sahip çıkmıyoruz onlar bizimde annemiz demiyoruz diyenleride duymuyoruz velhasıl konu kadın olduğunda bizlerin basireti bağlanıyor duyamıyoruz göremiyoruz . Bizler birer o ilgisiz babayız ve darp gören, tacizin, tecavüzün ve ezilmenin her türlüsüne maruz kalan o kadınların hepsi bizim kızımız ama lafa gelince biz adamız babayız -hay sizin babalığınıza adamlığınıza tüküreyim-.